Wypalanie traw - zabronione
Przyszła wiosna, a wraz z nią zaczęły się porządki na działkach i wokół własnych posesji. Często przy tej okazji pozbywamy się odpadów roślinnych, w tym pozostałości po jesieni i zimie w ogrodzie. A jak najszybciej i najprościej to robimy? Najczęściej przez wypalanie.
Wielu z nas rozpoczyna prace na działkach, przycina drzewka, zeschłe i chore gałęzie, zagrabia pozostałości liści z jesieni. Najlepszy sposób na pozbycie się niepotrzebnych bioodpadów i odpadów to rozpalenie ogniska i „puszczenie” ich z dymem.
Jednak ustawa o ochronie przyrody tego zabrania, a wiele osób tego przepisu nie przestrzega narażając siebie i innych na zagrożenie pożarem lub zadymieniem.
Wypalając trawy, wyjaławia się ziemię i pozbawia naturalnego środowiska życia dla zwierząt, zwłaszcza jeśli tereny palenisk obejmują obszary przyleśne.
Przepisy jednak zabraniają palenia gałęzi, pędów i liści. Ustawa o ochronie przyrody i ustawa o lasach zabrania wypalania traw na łąkach, pozostałości roślinnych na nieużytkach, skarpach kolejowych i rowach przydrożnych.
WYPALANIE TRAW JEST NIE TYLKO NIEBEZPIECZNE, ALE TAKŻE NIEDOZWOLONE!
Określa to m.in. ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. nr 92, poz. 8), art. 124. „Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów”. Art. 131: „Kto...wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary…- podlega karze aresztu albo grzywny”. Art. 30 ust. 3 pkt. 3 Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz. U. z 2005 r. nr 45, poz. 435 ze zmianami): "w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności:
1. rozniecenia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego;
2. korzystania z otwartego płomienia;
3. wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych.
Za wykroczenia tego typu grożą surowe sankcje: Art. 82, § 1 ustawy z dnia 20 maja 1971r. Kodeksu wykroczeń (Dz. U. z 1971 Nr 12, poz.114 ze zmianami) – kara aresztu, nagany lub grzywny, której wysokość w myśl art. 24, § 1 może wynosić od 20 do 5000 zł. Art. 163. § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 1997r. Nr 88 poz. 553 ze zmianami) stanowi: „Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10”. Dodatkowe sankcje zagrażają osobom, które doprowadziły do czyjejś śmierci – kara nawet do 12 lat więzienia.
Nieprzestrzeganie zakazu wypalania gruntów rolnych ma również negatywny skutek jeśli chodzi o płatności z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich. Zlekceważeni tego wymogu może doprowadzić do zmniejszenia dopłat o 5%, a nawet 25%. W skrajnych przypadkach, np. przy stwierdzeniu rozległego i dotkliwego wypalania traw i torfowisk, rolnik może być pozbawiony całości dopłat.
Wiosenne pożary spowodowane wypalaniem traw stanowią poważne zagrożenie dla ludzi, zwierząt, lasów, domów mieszkalnych i zabudowań gospodarczych. Apelujemy o rozsądek!